1. _{افزایش دفع الکترولیت ها به دلیل استفراغ، درناژ از NGT و اسهال}
2. _{افزایش دفع الکترولیت ها از طریق درناژ زخم، ایلئوستومی و سایر درن ها}
3. _{افزایش برون ده ادراری به دلیل مصرف دیورتیک ها}
4. _{افزایش دفع مایعات به دلیل تعریق شدید و هایپرونتیلاسیون}
5. _{تب و افزایش میزان متابولیسم}
6. _{سوختگی و آسیت}
7. _{مصرف ناکافی مایعات از طریق دهان به دلیل درد، تهوع، خستگی، ترس و محدودیت غذایی و کاهش سطح هوشیاری}
8. _{کاهش جذب مایعات خوراکی به دلیل دیسفاژی، درد دهان، حلق و ازوفاژ بدنبال شیمی درمانی}
9. _{اختلال در جذب الکترولیت ها به دلیل التهاب و زخم روده کوچک}
10. _{عدم تعادل بین مایعات جذب و دفع شده}

_{مشخصات: تغییر غلظت سدیم و دیگر الکترولیت های سرم، تغییر در علائم حیاتی، تهوع، بی اشتهایی، تغییر تورگور پوستی، ضعف، تغییر وزن، تغییر در حجم و فشار نبض، تغییر در فشار خون و درجه حرارت بدن}

_{برایند مورد انتظار:}

_{تعادل الکترولیت ها در بیمار حفظ شود:}

1. _{مخاطهای موکوسی مرطوب باشند.}
2. _{وزن بیمار ثابت بماند.}
3. _{فشار خون و نبض بیمار در حد طبیعی حفظ شود.}
4. _{وزن مخصوص ادرار در حد طبیعی حفظ شود.}
5. _{اسمولالیته، سطح الکترولیت ها و میزان ABG بیمار در حد طبیعی حفظ شود.}

1. _{کنترل مقادیر غیر طبیعی سرمی و ادراری الکترولیت ها}
2. _{تهیه نمونه های آزمایشگاهی برای کنترل اختلال در سطوح الکترولیت ها}
3. _{توزین روزانه بیمار و پایش روند تغییر آن}
4. _{در صورت وجود هایپوناترمی ( کاهش سدیم به کمتر از 130 میلی اکی والان)، محدود کردن دریافت مایعات بیمار}
5. _{مصرف فیبر در بیمارانی که بعلت اسهال، الکترولیت از دست داده اند.}
6. _{تنظیم سرعت مناسب برای محلول های وریدی یا ترانسفوزیون خون}
7. _{گذاشتن کاتتر ادراری در صورت تجویز}
8. _{تهیه گزارش صحیح از وضعیت جذب و دفع بیمار}
9. _{کنترل دقیق علائم حیاتی}
10. _{کنترل وضعیت هیدراتاسیون بیمار (مانند میزان رطوبت غشاهای مخاطی، کفایت نبض ها، فشارخون وضعیتی)}
11. _{تصحیح مناسب دهیدراتاسیون}
12. _{شروع مایعات وریدی همراه با الکترولیت ها در صورت تجویز}
13. _{بررسی پاسخ بیمار به الکترولیت های تجویز شده}
14. _{کنترل علائم عدم تعادل الکترولیت ها}
15. _{کنترل علائم و نشانه های احتباس مایعات (کراکل ریوی، افزایش فشار ورید مرکزی، ادم، تورم وریدهای گردن و آسیت)}
16. _{کنترل نتایج آزمایشگاهی مربوط به احتباس مایعات (افزایش وزن مخصوص ادرار، افزایش اوره، کاهش هماتوکریت)}
17. _{کنترل وضعیت تغذیه ای و میزان دریافت غذا و مایعات}
18. _{فراهم کردن رژیم غذایی تجویز شده برای عدم تعادل الکترولیت ها (مانند کم سدیم، مایعات محدود شده، رژیم بدون نمک)}
19. _{محاسبه میزان کالری دریافتی روزانه}
20. _{بررسی بیمار از نظر عوارض جانبی الکترولیت های تجویز شده}
21. _{بررسی غشاهای دهانی، صلبیه چشم و پوست از نظر علائم اختلال در الکترولیت ها (مانند خشکی، سیانوز، یرقان)}
22. _{مشورت با پزشک در صورت وجود یا بدتر شدن علائم و نشانه های عدم تعادل در الکترولیت ها}