1. تغییرات نورولوژیکی در حواس بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه، چشایی و حس موقعیت فضایی اندامهای بدن

  2. تغییرات متابولیکی

ا  3. ختلال در انتقال اکسیژن

  4. تغییرات عصبی-عضلانی

  5. آمپوتاسیون عضو

  6. درمان های جراحی و دارویی

  7. محدودیت حرکتی

  8. درد

  9. اضطراب

  10. محیط بخش( مانند ICU)

مشخصات:  عدم شناسایی نسبت به زمان، مکان و شخص، تغیر در توانایی حل مساله، تغییر در دریافت های حسی، تغییر در الگوهای رفتاری، اضطراب، تغییر در ارتباط، تغییر در تصویر ذهنی از خود، تحریک پذیری، خستگی، تغییر در وضعیت بدن، تغییر در کشش عضلانی، پاسخ های ناکافی، توهم بینایی و شنوایی و اختلال در الگوی خواب

برایند مورد انتظار:

بیمار علائم و نشانه های اختلال در دریافت تحریکات حسی را از خود نشان ندهد:

  1. پاسخ های کلامی و غیر کلامی مناسب نسبت به محرک های محیطی از خود نشان دهد.

  2. به میزان مورد قبول در فعالیتهای مربوط به مراقبت از خود شرکت کند.

  3. توهم نداشته باشد.

  4. قادر به شناسایی زمان و مکان و شخص باشد.

  1. بررسی بیمار از نظر اختلالات بینایی (نظیر کوری کامل یا نسبی، دوبینی و..)

  2. بررسی بیمار از نظر اختلال شنوایی (نظیر صحبت با صدای بلند، خیره شدن به لب ها هنگام صحبت کردن و...)

  3. بررسی تغییرات حس بویایی و چشایی بیمار

  4. بررسی تغییرات حس لامسه بیمار

  5. بررسی میزان اضطراب، ترس و تمرکز بیمار

  6. بررسی عوامل موثر بر روی ایجاد اختلالات حسی (نظیر جراحی های اخیر، اختلالات نورولوژیکی، اختلال در عمل ارگانهای حسی، محدودیت حرکتی، نور و صداهای شدید، ایزولاسیون محیطی و...)

  7. مشاهده وضعیت خواب و استراحت بیمار

  8. در صورت اختلال شنوایی:

• _{مشاهده کانال گوش از نظر تجمع سرومن}
• _{مناسب کردن نور محیط تا بیمار راحتر بتواند لب خوانی کند}
• _{بلند و آهسته و رودررو صحبت کردن با بیمار با کلمات ساده}
• _{تشویق بیمار به استفاده از سمعک}

  9. در صورت ضعف بینایی:

• _{آگاه کردن بیمار نسبت به محیط اطراف}
• _{روشن نگه داشتن اتاق به میزان کافی}
• _{اجتناب از استفاده از نورهای درخشان}
• _{استفاده از میله کنار تخت هنگامیکه بیمار روی تخت می باشد.}
• _{تشویق بیمار به استفاده از عینک}
• _{در دسترس قرار دادن زنگ احظار پرستار}

  10. جهت کاهش ترس و اضطراب

• _{توضیح دادن کلیه ابزارها و وسایل موجود در اطراف بیمار}
• _{پرسیدن تصورات بیمار از این صداها}

  11. به منظور آگاه کردن بیمار به زمان و مکان و شخص:

• _{معرفی کردن پرسنل مراقب بیمار با نام}
• _{بازگو کردن مکرر نام خود بیمار به او}
• _{گوشزد کردن دائم زمان به بیمار}
• _{قرار دادن تخت بیمار کنار پنجره تا تغییرات شبانه روز را حس کند.}

  12. دادن توضیح ساده برای هر کار به بیمار

  13. شرکت دادن بیمار به مراقبت از خود و استفاده از وسایل اطرافش

  14. تشویق بیمار برای خروج از تخت

  15. دادن ورزش های ایزومتریک و ایزوتونیک به بیمار در تخت

  16. مشورت با پزشک در صورت بروز علائم سایکوز