امتیاز کاربران

در شهر مشهد تا قبل از سال 1301 (ه.ق) بيماران جذامي كه از ساير بلاد به قصد ارتزاق و استشفاء به تدريج به مشهد مقدس آمده و متوطن شده بودند در شهر پراكنده بودند ، در اين زمان شخصي به نام ميرزاعبدالوهاب خان آصف والدوله والي خراسان دستور جمع آوري جذاميان از سطح شهر واسكان آنها در قلعه محرابخان در منطقه شرق و جنوب شرقي مشهد و در آنجا آسايشگاه محرابخان (1310 – 1307 ه.ش) به دستور علاء السلطان نايب تويله در زمان رضا خان احداث مي شود كه تا سال 1358 بيماران در اين مركز بستري و درمان مي شدند و سپس سازمان مبارزه با جذام در سال 1358 آسايشگاه محرابخان را منحل كرد كه در آن زمان 312 بيمار داشت ( به منظور آماده ساختن جامعه براي پذيرفتن بيماران بهبود يافته كه خطر واگيري نداشتند و متعاقب آن اسكان بيماران و معلولين در بيمارستان امراض پوستي (پژوهشكده بوعلي فعلي)مشهد تا سال 1374 بود كه از سال 1374 تا فروردين 1386 در بيمارستان طالقاني( مركز آموزشي پژوهشي و درماني فعلي) بودند سپس به در مانگاه امراض پوستي واقع در پشت بيمارستان شهيد هاشمي نژاد وحيد 8 كه منازل سازماني مجذومين و منازل شخصي اكثر مجذومين بود منتقل شدند كه در زمان انتقال حدود 32 بيمار داشت، در حال حاضر 8 بيماربستري دارد كه 5 بيمار آن افغاني و 3 بيمار ايراني است در اين مركز به عنوان آسايشگاه نگهداري مي شوند و در مانگاه سر پائي آنها حدود 300 بيمار مجذوم ساكن در منازل سازماني و منازل شخصي و مجذومين ساير شهر ها را خدماتي مانند پانسمان ،‌ويزيت پزشك عمومي وارجاع به كليه متخصصين در ساير مراكز دانشگاهي بخصوص بيمارستان شهيد هاشمي نژادو... ميدهد.